[ English ]

Teksty wenedyckie

Teksty z „Conlang Relay”

Poezja

Teksty z piosenek

*

Wiersz pierścieni
Kęt Starnór — Śpiew Szpaków
Probabła-Posibła — Możliwa-Prawdopodobna
En sonie ucierału — W macicy snu
Bieńdzikaceń — Błogosławieństwo
Dzeje siecianie — Dni tygodnia
Przędź miej man — Weź mnie za rękę
Wucz — Głos
Bieńdzikaceń nycała wiekłoirlańka — Staroirlandzkie błogosławienie ślubne
En sferar sprzerzar — W wyższych sferach
Satyrykon 79 — Satyricon LXXIX
Enjemata — Zakochana
Źryz — Uśmiech
Parć Ciej... — Część Ciebie...
Łoworze przeducie omorze — Stracone zachody miłości
Jemęcia skrzywie — Kochająca pisze

*


Wiersz pierścieni

Trze jądle pro rzeżór elfór z kłaru czału,
Sieć pro duczór naninór en kębrar sasiar,
Nów pro ludzi mrotałór judkatór o mroć,
Wyn pro donu cembruzu sur tronu ośkieru,
En pazie Mordoru wądź wąbrze sie kiebtą.
Wyn jądeł prokód rzeżer łosz tutór,
Wyn jądeł prokód łosz jęwnier,
Wyn jądeł prokód kolżer łosz tutór,
I o cembartać olegar,
En pazie Mordoru wądź wąbrze sie kiebtą.

Słuchaj

Trzy Pierścienie dla królów elfów pod otwartym niebem,
Siedem dla władców krasnoludów w ich kamiennych pałacach,
Dziewięć dla śmiertelników, ludzi śmierci podległych,
Jeden dla Władcy Ciemności na czarnym tronie
W Krainie Mordor, gdzie zaległy cienie,
Jeden by wszystkimi rządzić, Jeden, by wszystkie odnaleźć,
Jeden, by wszystkie zgromadzić i w ciemności związać
W Krainie Mordor, gdzie zaległy cienie.

[J.R.R. Tolkien]


Kęt Starnór

Kęt starnór porła dzie ocór herójkór.
En pływle dziemaniej jardza facze ławąd.
En noce ołudzica odura ściele.
Ki widzie wiora natura uczołór?

Śpiew szpaków

Śpiew szpaków mówi o bohaterskich czynach
W porannym deszczu czapla robi pranie
W nocy skowronek ubóstwia gwiazdy.
Kto widzi prawdziwą naturę ptaków?

[Irina Rempt, tekst dla Conlang Relay nr. 1]


Z „The Space Child's Mother Goose” Fredericka Winsora


Wenedyk
Probabła-Posibła, łu puła mia niegra, kód
Kółka świe owa en Kędy Relaciwu,
Nie kółka swór owór en Stawiecz Pozyciwu,
Sięgłamięć prostokód ła nie sapie komód.

Tłumaczenie dosłowne
Możliwa-Prawdopodobna, to moja czarna kura, co
Znosi swe jaja w Relatywnym Kiedy,
Nie znosi swych jaj w Pozytywnym Teraz.
Tylko dlatego, że ona nie wie jak.

Tekst oryginalny
Probable-Possible, my black hen,
She lays eggs in the Relative When.
She doesn't lay eggs in the Positive Now
Because she's unable to postulate how.

Tekst reliżuzy

En sonie ucierału dzieja donie nów biar poruła.
Joramy ścici, enhalemy łą.
Ściemy. Porlemy łą.
Stawiecz sumy wymańtać.

Tekst religijny

W macicy snu bogini dała nam pić słowo.
Byliśmy spragnieni, wdychaliśmy je.
Staliśmy. Mówiliśmy je.
Teraz jesteśmy ludzkością.

[Jake X]


Bieńdzikaceń

W Don cie bieńdzika.
W Don ci osocza.
W Don ci da tut kód jukędy.
W Don cie przędzie po łąga wita o czał.

Błogosławieństwo

Niech Bóg cię błogosławi.
Niech Bóg będzie z tobą.
Niech Bóg obdarzy cię wszystkim, co radosne.
Niech Bóg po długim życiu zabierze cię do Nieba.

[John Leland]


Dzeje siecianie

Nacie łyńdzei jaję biele i bonie faczeje;
nacie mardzei oczepszerzę kód lew sie odota;
nacie mrzekierdzei wiwą komód puprzy międziczy;
nacie jódzei, leciecuzi i trzyści owiecz;
nacie wnierdzei, wieścici en wieście strabielej;
nacie sobocie łowurą o tawłar i farnór;
nacie domieńku oczeplę bieńdzikaceń dzie Dzieju.

Dni tygodnia

Dzieci poniedziałku, mają urodziwe i dobre twarze;
dzieci wtorku, dostają to, co im należy;
dzieci środy, żyją jak biedni żebracy;
dzieci czwartku, radosne i smutne jednocześnie;
dzieci piątku, noszą przepiękne stroje;
dzieci soboty, pracują przy stołach i piecach;
dzieci niedzieli, mają nad sobą Boże błogosławieństwo.

[Padraic Brown]


Przędź miej man

Przędź miej man
i jęsiem jerzymy jer
par gudza i trzyścieca
kiszka fiń nostru cieprze.

Weź mnie za rękę

Weż mnie za rękę
i pójdziemy razem
przez radość i smutek
do samego końca naszych czasów.


Wucz

Za profądtacie wucz porława o mie:
„Źryza i si laty! Tut posi szer piejerzy!”
Dąk jo źryzawa i jora laty,
i tut dziewniewa piejerzy.

Głos

Głos z głębi powiedział do mnie:
„Uśmiechnij się i bądź radosny! Mogło być gorzej”!
Więc uśmiechnąłem się i radowałem,
i było gorzej.


Bieńdzikaceń nycała wiekłoirlańka

Pro Anie

Jesz mi ścioła kośkiniej noce,
Jesz łymię kośkinu dziemanu,
Jesz rzekątaceń kośkinu ośpiecie,
Jesz mi historia kośkina za straniór paziór.
W nie kadzie sur cie nyły mał,
Szy łu sur kole, szy sur rzypie,
En kąpu szy en płanu,
Sur męcie szy en wale,
Niec sem, niec zros,
Niec sur marze, niec sur litrze,
Niec sur jałtydni czałór, niec en profądtaci.
Ty jesz miedz miu krodzie,
Ty jesz faczej miu sule,
Ty jesz harfa miej muzycze,
Ty jesz perła miej jęblęce.

Staroirlandzkie błogosławienie ślubne

Dla Ani

Jesteś mi gwiazdą każdej nocy,
Jesteś światłością każdego poranka,
Jesteś opowieścią każdego gościa,
Jesteś mi historią każdą z obcych lądów.
Niechaj nie spadnie na ciebie żadne zło,
Czy to na wzgórzu, czy na brzegu,
Na polu czy w dolinie,
Na górze czy w wąwozie,
Ani powyżej, ani poniżej,
Ani na morzu, ni na wybrzeżu,
Ni na wysokościach nieb, ani w głębokościach.
Ty jesteś ośrodkiem mego serca,
Ty jesteś twarzą mego słońca,
Ty jesteś harfą mojej muzyki,
Ty jesteś perłą mego otoczenia.


En sferar sprzerzar

Kędy okętru jekuna ku faczeje inteliżęciej,
profile nubłu, siężyciwu i manierar kulturałar,
ku parcicar poezje Raineru Marie Rilke i Hölderlinu
jak ku wiole ze świej brocze,
tęk dzie wiecze pięzu dzie fuciędu.

In hogere sferen

Als ik een vrouw ontmoet met een intelligent gezicht,
een edel gevoelig profiel en beschaafde manieren,
met poeziebundels van Reiner Maria Rilke en Hölderlin
en een altviool onder de arm,
dan denk ik meteen aan neuken.

W wyższych sferach

Gdy spotkam kobietę o twarzy inteligentnej,
o szlachetnym, wrażliwym profilu i kulturalnych manierach,
z tomikami poezji Rainera Marii Rilke i Hölderlina
oraz z altówką pod ręką,
to wtedy od razu myślę o rżnięciu.

[Hans Dorrestijn]


Satyrykon, 79

Kwałaż łu jora noc, dziei i dzieje,
komód lec moli! Ojerszymy o sie, jardzięć,
i za łabie o łab trafędszymy
nostrze jenie jaręcie.
Komlać, kierze mrotale,
szyk jo że komięcy morzer.

[Gajusz Petroniusz Arbiter]

SATYRICON, LXXIX

QVALIS NOX FVIT ILLA, DI DEÆQVE
QVAM MOLLIS TORVS! HÆSIMVS CALENTES
ET TRANSFVDIMVS HINC ET HINC LABELLIS
ERRANTES ANIMAS. VALETE CVRÆ
MORTALES. EGO SIC PERIRI CŒPI.

[GAIVS PETRONIVS ARBITER]

Satyricon, 79

Jakaż to była noc, bogowie, boginie.
Jakże miękkie łoże. Przywarliśmy do siebie płonąc
i z warg do warg przelewaliśmy
nasze błądzące dusze.
Żegnajcie, troski śmiertelne,
ku innemu zmierzam już światu.

[Gajusz Petroniusz Arbiter]


Enjemata

zanowu włogru dzie moszkłu
miej kropu rzekąta mi ciej
splędórz en twór okłór łu jo
koplata oplata
rześpieru cie
Dziewu komód mółt

Zakochana

znowu pachnę mężczyzną
moje ciało opowiada mi ciebie
blask w twoich oczach to ja
spełniona popełniona
oddycham tobą
Boże jak bardzo

[Lilla Latus]


Źryz

Je źryz omorze,
I je źryz frudzie,
I je źryz źryzór
kwały jębu enkłudzie.

[William Blake]

The smile

There is a Smile of Love,
And there is a Smile of Deceit,
And there is a Smile of Smiles
In which these two Smiles meet.

Uśmiech

Jest uśmiech pełen miłości,
i uśmiech, co zdradę sączy,
i jest też uśmiech uśmiechów,
który je oba łączy.


Parć Ciej...

Parć ciej krzoski en miej,
Widziesz dąk, łu ty i jo,
Jęsiem o siąprz i nękwa sparaci,
pocie o destęce, uta nękwa en krodzie.

[Anonim]

A part of you...

A part of you has grown in me
And so you see, it's you and me
Together forever and never apart,
Maybe in distance, but never in heart.

Część Ciebie...

Część ciebie wyrosła we mnie.
Widzisz więc, to ty i ja,
Razem na wieczność i nigdy rozdzieleni,
może na odległość, ale nigdy w sercu.


Łoworze przeducie omorze

Za okłór jekunar ła sawtać dziedyku:
en łór siąprz splędzieszcze fok prometeiki;
ile są librze, jarcie, akademie,
kód mustrą, kocenię i nytrzę mąd jęgry.

[za: Gwilim Trammelpila – Łoworze przeducie omorze]

Love's Labour's Lost

From women's eyes this doctrine I derive:
They sparkle still the right Promethean fire;
They are the books, the arts, the academes,
That show, contain, and nourish all the world.

[from: William Shakespeare – Love's Labour's Lost]

Stracone zachody miłości

Z oczu kobiecych tę mądrość wyniosłem:
skrzy się w nich zawsze ogień prometejski,
one są księgami, akademiami, sztukami,
które ukazują, zawierają i żywią świat cały.

[z: W. Szekspir – Stracone zachody miłości]


Jemęcia skrzywie

Łonięca dzie cie, olona pro swór –
jara wyn trąć miór pięzór włuw niejętarrąpty
i siąprz ła ura owieńszerzy nieośpiecat –
ła wyna, i piecu trzębłaszcze, i spłudu en płurąd!

Uta po momię sie dessieska że łokrzyma. Szeptą łabia:
nemię ił jema, nemię miecim en iłu momiętu
tąże łu pięz o mie, komód miej o łu.

[J.W. Goethe]

Die Liebende schreibt

Entfernt von dir, entfremdet von den Meinen,
führ ich stets die Gedanken in die Runde,
und immer treffen sie auf jene Stunde,
die einzige; da fang ich an zu weinen.

Die Träne trocknet wieder unversehens:
er liebt ja, denk ich, her in diese Stille,
und solltest du nicht in die Ferne reichen?

The loving one writes

Removed from thee, friend-sever'd, in distress,
these thoughts I vainly struggle to dismiss:
they still return to that one hour of bliss,
the only one; then tears my grief confess.

But unawares the tear makes haste to dry:
he loves, methinks, e'en to these glades so still, —
and shalt not thou to distant lands extend?

[J.W. Goethe, transl. E.A. Bowring]